Hulpverlening van man tot man
“Ik herinner me het moment dat ik Driss voor het eerst ontmoette: ik had er helemaal geen zin in, zat voorovergebogen aan tafel met de capuchon van mijn trui over mijn hoofd tegenover hem. Ik heb moeite met autoriteit, weet je. Ik wil niet dat andere mensen voor mij beslissen wat ik moet doen, wat ik moet leren, wat ik nodig zou hebben. Driss wantrouwde ik, en ik dacht vooral: ‘Wat kom je doen?’ Die houding veranderde geleidelijk toen we tijd met elkaar gingen doorbrengen. Het contact met Driss was anders dan met hulpverleners die eerder in m’n leven waren. Dat voelde vaak als een moetje, als therapie. Het waren gesprekken in zo’n functionele kamer met grijs gestoffeerde fauteuils die eerder voor afstand dan voor toenadering zorgden. Nee, met Driss voelde het als contact van man tot man. Het was luchtiger, minder serieus. Hij kwam bijna iedere week even langs en dan gingen we dingen doen. Wandelen, een hapje eten, sporten, voetballen, de stad in of een eindje met de scooter rijden. Hij nam dan een extra helm voor me mee. Hij trok me letterlijk mijn kamer uit en duwde me de stad in. Hij was echt geïnteresseerd in me, oordeelde niet, zocht naar raakvlakken. Hij zag de dingen waar ik wél van in beweging kwam en ging op zo’n manier met me om dat m’n zelfvertrouwen groeide.”
“Ik keek naar Driss op: hij heeft ‘shit’ meegemaakt maar heeft zijn leven op orde en ervaart weinig stress. Dat bewonder ik. Ons contact voelde meer als vriendschap dan als hulpverlening. Hij deelde soms dingen over hoe religie helpt en hoeveel kracht en innerlijke rust hij daaruit haalt. Wat hij zei ‘klikte’ bij me. Ik heb veel vrienden met een islamitische achtergrond. Ze zijn er actief mee bezig, ook als ze op een katholieke school zitten. Dat maakte de drempel lager. Door de gesprekken met Driss begrijp ik hen nu ook beter. Ik voel me nu meer aangetrokken tot religie en heb me zelfs bekeerd. Dit jaar deed ik mee aan de ramadan. Iedereen die zich aangetrokken voelt tot spiritualiteit of religie, raad ik aan zich in religie te verdiepen.”
Van school haten naar school halen
“Ondanks alle tegenzin ten opzichte van school heb ik het wel gehaald. Dat komt door Driss.
Hij heeft me geholpen om met een andere blik naar school te kijken. Niet vanuit wat er allemaal niet goed aan is, maar met een bredere blik. Hij vroeg me: ‘Waar doe je het dan wel voor? Wat zou je oma ervan denken als je je diploma niet haalt? Wil je niet dat ze trots is?’ Mijn oma is in 2022 overleden. Ze was erg belangrijk voor me. Ik heb drie jaar bij haar gewoond, ze was als een tweede moeder voor me. Ik mis haar dagelijks.”
“Driss hielp me om huiswerk van school op te delen. Met behulp van Marco, een mentor op school,
zijn we tussentijdse evaluaties gaan plannen. Ik kon denken: ‘Man, nog een heel jaar naar school’, en er als een berg tegenop zien. Maar door die tussentijdse evaluaties lukte het steeds beter om het wel vol te houden. Dan reflecteerde ik aan het einde van de week en besefte ik dat ik al een paar weken achter elkaar drie dagen naar school was gegaan. Mijn zelfvertrouwen groeide.”
“Door Driss ben ik ook begonnen met sporten. Dat was nodig, ik had overgewicht. Toen ik ging sporten merkte ik niet alleen hoeveel nieuwe energie en zelfvertrouwen me dat gaf, maar ook hoeveel en hoe snel ik afviel. Zes maanden lang sportte ik iedere dag. Ik verloor tien kilo.”
“Driss heeft me ook op een andere manier leren kijken naar tegenslag. Ik heb veel meegemaakt en kon me daar boos om maken. Vastzitten in vragen als: waarom overkomt míj dit? Maar aan die vraag heb je niks. De vraag is: hoe ga je ermee om? Hij leerde me dat iedereen zijn eigen weg heeft en dat je die moet zien te vinden.”
“Ik heb me beseft dat als ik mijn dromen wil waarmaken, ik aan het werk moet.”
“Nu ik school heb gehaald, ben ik aan het kijken wat ik wil gaan doen. Ik heb me aangemeld voor een mbo-opleiding beveiliging. Driss heeft me geholpen met deze keuze. Ik weet niet of dit het is, maar het is zoals hij zegt: je moet ergens beginnen en dan kom je er vanzelf achter of het bij je past. Het is goed om dingen uit te proberen. Ik besef me door Driss ook dat als ik mijn dromen wil waarmaken, ik aan het werk moet, meters moet maken.
Ik zou het vet vinden als mijn gaming-account, waar ik tricks deel voor games, groeit. En als ik echt naar de toekomst kijk, weet ik niet precies wat ik wil, maar wel dat ik rijk en succesvol wil worden, met een eigen huis.”
