Van agressie naar rust
“Op een gegeven moment was de maat vol voor mijn moeder en deed ze een melding bij Veilig Thuis.
Er moest iets veranderen, anders riskeerde ik het
om uit huis geplaatst te worden. Ik vond het aanvankelijk niets en stribbelde tegen. ‘Ik had toch geen hulp nodig?!’, maakte ik mezelf wijs. Maar ik heb me er uiteindelijk voor opengesteld. Diep van binnen wist ik dat het wel nodig was.
“Met Driss ging ik onderzoeken wat er onder die agressie zat. Zo’n half jaar kwam hij ongeveer één keer in de week bij mij thuis. Hij dronk thee met m’n moeder op de bank en leerde mij en mijn achtergrond steeds beter kennen. Hij stelde me vragen en maakte me ervan bewust dat er een samenhang is tussen wat ik denk, wat ik voel en hoe ik handel. Het was cognitieve gedragstherapie, maar voelde niet als therapie.”
“Hoe meer tijd we doorbrachten, hoe rustiger ik werd. Ik zat steeds minder vaak gevangen in mijn agressie, ging eropuit en merkte hoeveel dingen ik eigenlijk leuk vind om te doen. Ik vind het leuk om te koken, te sleutelen aan auto’s, nieuwe dingen te proberen en werk graag hard.”
“Ik werk nu bij een kebabzaak en neem regelmatig eten mee naar huis voor mijn moeder en mijn zus. Ik vind het leuk om bezig te zijn en geld te verdienen.
Ik heb een beweging gemaakt: van geen verantwoordelijkheid willen nemen en schijt hebben aan consequenties, naar wel verantwoordelijkheid nemen en goed voor mezelf en m’n naasten willen zorgen. Ik ben zorgvuldiger geworden, sta stil bij de risico’s van dingen. Ik denk nu na over dingen, in plaats van ergens laveloos op in te gaan. Ik heb ook een schifting gemaakt in mijn vrienden. Zo heb ik bijvoorbeeld alleen nog maar vrienden om me heen waarvan ik weet: met jullie kom ik niet in de problemen. Het zijn mensen op wie ik kan bouwen.”
“Tegen iedereen die twijfelt om hulp te zoeken, zeg ik: doe het!”
“De tijd met Driss heeft me ook geholpen om te stoppen met blowen. Dat voelt eigenlijk als de grootste overwinning. Op een dag werd ik wakker en dacht ik: ik wil al dat geld niet meer besteden aan wiet. Ook ga ik op tijd naar bed en sta ik op tijd op. Een beter nachtritme hebben helpt me om me beter te beheersen en rustiger te blijven. Als ik nu boosheid voel opkomen, schiet ik er niet in. Ook is de relatie met m’n moeder en m’n zus thuis verbeterd.”
“Ik loop nu ook stage bij een schoonmaakbedrijf. Dat is leerzaam en heeft me meer respect voor mijn moeder gegeven. Schoonmaken is zóveel werk, dat zie ik nu eindelijk in.”
“Ik durf eindelijk te dromen van succes en wil in de toekomst goede relaties met familie en vrienden. De zorg van Stichting JA! heeft veel impact gehad. Aan iedereen die twijfelt om hulp te zoeken, zeg ik: ga ervoor!”
